Archiwum Rekolekcji Liturgicznych

VIII Rekolekcje liturgiczne

Tracić czas dla Niego

 

W dniach 15-17 września 2023 roku w gościnnych progach Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego odbyły się VIII. rekolekcje liturgiczne, które głosił o. Augustyn Zygmunt OFM; zatytułowane: „Eucharystia sercem Kościoła”.

Ponad 50 osób ze Szczecina i spoza niego miało okazję słuchać nauk, modlić się, adorować Pana Jezusa, rozmawiać ze sobą nawzajem i z samym sobą. Organizacją i stroną muzyczną rekolekcji zajęli się absolwenci SLAM (Szkoły Liturgicznego Animatora Muzycznego), pod kierunkiem siostry Beaty Majerczak, Uczennicy Krzyża.

Równie ważnie jak konferencje były rozmowy kawiarenkowe oraz dzielenie na koniec. Rozmowy dotyczyły  m.in. posłuszeństwa Kościołowi, a w szczególności przełożonym. A w dzieleniach dominowały słowa: „mam być w pełni dla Boga”, „tracić czas dla Niego” i „trwać w tej największej walce przez pokutę i modlitwę”.

o. Augustyn prowadził rekolekcje w duchu encykliki ECCLESIA DE EUCHARISTIA OJCA ŚWIĘTEGO JANA PAWŁA II, opublikowanej w 2003 roku. W myśl Ojca Świętego: „Nikomu nie można pozwolić na niedocenianie powierzonej nam obietnicy”.

Rozpoczął od przypomnienia siedmiu boleści Maryi i uzupełnił je o ósmą boleść, jaką jest odrzucenie Jezusa w Eucharystii.

 

Eucharystia tłoczy życie do całego Kościoła. Jej sensem jest spożycie żywego Jezusa. Nie da się najeść oglądając program kulinarny, tak też nie da się w pełni uczestniczyć w Eucharystii przed monitorem. Padło też ważne pytanie: czy wierzysz w obecność Chrystusa w Eucharystii?

 

Przy Jezusie zawsze stoi Maryja, ona nosiła Go pod sercem, była z Nim najbliżej. Jej też „przypisana” jest sobota, bo ona czekała na zmartwychwstanie.

o. Augustyn przypomniał, że w wydarzeniach w Wieczerniku zachowane były przepisy Starego Testamentu i jako takie łączą stare z nowym. Tam to Jezus ustanowił Eucharystię.

Namaszczenie Jezusa w Betanii było przygotowaniem do wydarzeń na Golgocie. Z pozoru marnotrawstwo, było wyrazem wielkiej miłości do Niego. Ile jesteśmy w stanie zmarnować dla Jezusa?

 

Renata

zdjęcia w GALERII

 

 

VIII REKOLEKCJE LITURGICZNE

"Eucharystia sercem Kościoła"

 

Wspólnota absolwentów Szkoły Liturgicznego Animatora Muzycznego działająca przy Centrum Formacji Świeckich przy Wspólnocie Sióstr Uczennic Krzyża w Szczecinie zaprasza na kolejne – już VIII Rekolekcje Liturgiczne.

Odbędą się one w dniach 15-17 września 2023 roku w Arcybiskupim Wyższym Seminarium Duchownym, prowadzącym będzie o. Augustyn Zygmunt OFM – gwardian i proboszcz parafii pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Brodnicy, a zarazem kustosz sanktuarium św. Antoniego z Padwy, były ojciec duchowny seminarium Zakonu Braci Mniejszych prowincji poznańskiej.

Serdecznie zapraszamy wszystkie osoby, którym bliska jest Liturgia i chcą poznać i przeżyć ją głębiej. W planie: Msze Święte, wspólna modlitwa Liturgią Godzin, Adoracja Najświętszego Sakramentu, sakrament pokuty, konferencje oraz przemiły czas w kawiarence, gdzie niezmiennie od lat tworzymy przestrzeń do spotkań i poznania ciekawych osób.

Odpoczną tutaj wszyscy, którzy potrzebują zatrzymania, wyciszenia, chcą zatroszczyć się o swój osobisty czas z Bogiem, jak również Ci, którzy chcą doświadczyć niespiesznej Liturgii poprowadzonej w przepiękny i uroczysty sposób. Każdy, kto przyjedzie na ten rekolekcyjny weekend do Szczecina, będzie mógł doświadczyć pełni jej piękna, a, jeśli tylko będzie chciał, może się zaangażować w jej współtworzenie.

Zapraszamy wszystkich, którzy potrzebują chwili zatrzymania oraz tych, którym bliska jest potrzeba przeżycia wspaniale przygotowanego czasu we wspólnocie przed Bogiem.

Anna N.

 

ZAKOŃCZYLIŚMY PRZYJMOWANIE ZGŁOSZEŃ

Serdecznie prosimy o modlitwę za naszego rekolekcjonistę o. Augustyna oraz wszystkich uczestników.

W razie jakichkolwiek pytań prosimy pisać na adres:   Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

 

PLAN REKOLEKCJI

15-17.09.2023R. – AWSD

PIĄTEK

16.30  zjazd

17.15  wprowadzenie do rekolekcji 

17.30  przygotowanie do liturgii (1/2)

18.15  Eucharystia z nieszporami

19.45  kolacja 

20.30  przygotowanie do sobotniej liturgii

21.15  konferencja kompleta

Rozmowy/dzielenia

 

SOBOTA

7.30  jutrznia z g. czytań

8.45  śniadanie 

10.00  modlitwa przedpołudniowa 

konferencja

CZAS CISZY

12.45  obiad 

14.00  przygotowanie do Eucharystii 

14.30  Eucharystia

16.00  przygotowanie do niedzielnej liturgii (dla śpiewających) 

17.15  przygotowanie do nieszporów 

17.45  kolacja 

18.30  konferencja 

19.30  uroczyste nieszpory

Adoracja i czas na sakrament pokuty i pojednania do około 22.30

NIEDZIELA

7.00  jutrznia 

8.15  śniadanie  

9.30  konferencja 

10.15  Adoracja Najświętszego Sakramentu

10.45  przygotowanie do Eucharystii (1/2h)

11.30  Eucharystia

podsumowanie rekolekcji

14.00  obiad 

zakończenie 

 

 

 

 

 

Biblijne źródła tajemnicy Eucharystii

VII Rekolekcje Liturgiczne w Szczecinie

 

 

W dniach od 16 do 18 września w naszym seminarium duchownym odbyły się VII Rekolekcje Liturgiczne. Są one jednym z dzieł Centrum Formacji Świeckich przy Wspólnocie Sióstr Uczennic Krzyża.

Wybór miejsca, w którym przeżywaliśmy ten święty czas, można odczytać w wymiarze symbolicznym – seminarium, będące sercem archidiecezji, jest znakiem naszej Matki – Kościoła, w którego łonie możemy celebrować liturgię. I rzeczywiście wspólnie i uroczyście sprawowana przez nas w tych dniach pełna Liturgia godzin (godzina czytań, jutrznia, modlitwa w ciągu dnia, nieszpory i kompleta) oraz Eucharystia pozwoliły nam w jedności z całym Kościołem, Oblubienicą Chrystusa, wznosić naszą modlitwę uwielbienia do Ojca, która jest jak woń kadzidła (Ps 141,2; Ap 8,4).

Tematem katechez, które w tych dniach wygłosiła do nas pani Danuta Piekarz, biblistka współpracująca z Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów w Krakowie, były biblijne źródła tajemnicy Eucharystii. Zostaliśmy przeprowadzeni przez teksty Starego Testamentu rzucające światło na celebrację Mszy Świętej; weszliśmy z Jezusem do wieczernika; przyglądaliśmy się temu, jak Kościół czasów biblijnych sprawował liturgię; wreszcie – poznaliśmy źródła tekstów i gestów liturgicznych zaczerpnięte z Pisma Świętego oraz otrzymaliśmy szereg praktycznych rad dotyczących przygotowania się do przeżycia Mszy Świętej.

Pani Danusia wprowadziła nas również w treść i znaczenie psalmów, które w tych dniach śpiewaliśmy podczas Liturgii godzin; stół słowa Bożego podczas Eucharystii i oficjum zastawili dla nas również szczecińscy ojcowie dominikanie, którzy podczas rekolekcji towarzyszyli nam posługą liturgiczną.

Nie zabrakło również czasu na adorację Najświętszego Sakramentu, uwielbianie Boga śpiewem, a także na spotkania przy stole, gdzie mogliśmy podzielić się wiarą czerpaną z misteriów sprawowanych podczas liturgii.

Wydarzenie rozmnożenia chleba, o którym wspominała w katechezach pani Danuta, jednoznacznie wskazuje nam, że Jezus najpierw daje ludziom słowo, relację z Ojcem, a dopiero potem – pokarm dla ciała. Pociągnięci tą ewangeliczną nauką, my również odnajdujemy źródło naszej misji w Kościele i świecie przy stole słowa Bożego i Eucharystii; wiemy, że tam odnajdujemy Życie i dlatego nieustannie wracamy czerpać z tego Źródła.

Justyna Jagódka

zdjęcia w GALERII

 

Świadectwa z VII Rekolekcji Liturgicznych

 

Wiele rzeczy mnie dotykało. Biblijnie: manna, w swoim znaczeniu tajemnicy i daru. I chleb, który jest Eucharystią, który też jest tą wielką Tajemnicą, na którą prowadzą i w której przyjęciu pomagają słowa Pisma i śpiew Aniołów, aby otworzyć moje leniwe serce i umysł na Przychodzącego.

Oprócz tego co było istotą rekolekcji to dla mnie ważny był czas spokoju, wyciszenia, oderwania się od codziennego zabiegania.

No i Ludzie – rozmowy, świadectwa – istotny jest ten czas który spędzaliśmy na indywidualnych czy grupowych (w małych grupach) rozmowach.

Doświadczyłem Wspólnoty Kościoła. Dzięki służbie liturgicznej na nowo odkryłem jak ważne jest przygotowanie Eucharystii, akcenty w trakcie liturgii, porządek, czas, tempo.

 

Doświadczenie Boga i pięknych ludzi, którzy kochają Go i szukają. Pokój w sercu, że Pan jest i działa pomimo mojej słabości. Nowe doświadczenie piękna Liturgii Godzin.

Spotkanie z żywym Ogniem Słowa. Doświadczenie braterstwa biblistki. Odpowiedź na pytanie po co mi trud bycia we wspólnocie.

Od miesiąca modlę się codziennie Liturgią godzin. Dzisiaj (niedziela) otrzymałam w słowach Psalmów i Czytaniach odpowiedzi na problem, z którym borykałam się od trzech miesięcy. W pierwszy dzień usłyszałam zdanie by modlić się o powołanie leczenia ran dla innych. Dzisiaj uleczyłam czyjąś ranę, jednak sama teraz muszę poradzić sobie ze swoją. Proszę o modlitwę, bym poradziła sobie z tym doświadczeniem.

Kochani podczas tych rekolekcji dotknęło mnie bardzo to, iż jako absolwenci stworzyliśmy wspólnotę ludzi, którzy choć nie znają się dobrze, mają trwałą i dobrą relację. Widać, że prowadzi nas ten sam duch, a właściwie osoba Jezus Chrystus, że On dał nam siebie. Wasze zaangażowanie w przebieg rekolekcji ponad wyznaczone funkcje był niezwykły i bardzo mnie to poruszyło.

Ufam, że dobry Bóg przyjmie naszą ofiarę, którą sprawujemy w Eucharystii, a św. Paweł nas pochwali.

 

Z czym wyjeżdżam z rekolekcji:

- Z sercem przepełnionym wdzięcznością za przeżyty i dany mi czas.

- Za „otworzenie oczu” na to jak można przeżywać/starać się przeżywać Eucharystię i utwierdzeniem w postanowieniu, aby dalej zgłębiać i szukać.

- Z zachwytem modlitwą Liturgią Godzin i z zasianym głodem aby z tej formy modlitwy korzystać.

- Z utwierdzeniem w trwaniu we Wspólnocie.

- Z radością, że zapisałam się na SLAM :)

- Z nadzieją, że uda mi się nieść zasiane ziarno dalej.

 

+

Dobrze jest słuchać – świat nie lubi słuchać… ja sam nie umiem, ale chcę się uczyć. Dziękuję za stworzenie okazji do tego. Słuchanie Słowa Bożego jest mi bardzo potrzebne, a nie zawsze to wiedziałem i często nie słuchałem. To spotkanie jest też dla mnie znakiem, że Pan Bóg jest cierpliwy i daje pomoc, pomaga się uczyć, uczy.

Śpiew – tak bardzo potrzebny życiu i Liturgii, a równocześnie jest taka pokusa, aby zająć się tylko śpiewem samym w sobie. Cieszę się, że tu widać staranie o to, aby śpiew i muzyka nie były celem, ale narzędziem. Dziękuję.

 

Jestem wdzięczna za nowe doświadczenia, nawet trudne. Powiedziałam, że to był najlepszy psalm, który wykonałam, bo po nim otrzymałam najwięcej wsparcia i ciepła. Jestem wdzięczna za nowo poznane osoby. Słuchając świadectw innych nadal czuję jak jeszcze mało wiem i robię, jak daleko jestem na drodze do Chrystusa. W pamięci najbardziej zapadły mi słowa, iż Eucharystia nie jest czymś, co nam się należy. Jest darem, z którego powinniśmy czerpać i za który powinniśmy odczuwać wdzięczność.

Najsilniej natomiast poruszyło mnie, że dawniej zastanawiano się, czy ci, co odeszli (zaparli się Chrystusa) mają prawo wrócić. Zestawiłam to ze św. Piotrem. I zdziwiłam się, ze ktoś mógł się nad tym zastanawiać.

Bardzo jestem wdzięczna za wszystko.

 

Jestem bardzo wdzięczna za zaproszenie p. Danusi na rekolekcje, która w tak przejrzysty sposób przeprowadziła nas przez znaki Eucharystii w Starym i Nowym Testamencie i następnie w samej  Eucharystii. Na pewno odnalazłam nowe spojrzenie na Mszę św., ale również na Pismo Święte. Jak wiele Pan Bóg daje nam informacji, tylko musimy to zgłębiać.

Dziękuję również za uświęcenie [uświetnienie?] tych dni poprzez wprowadzenie do programu rekolekcji Liturgii Godzin. Odmawianie poszczególnych części jest nieporównywalne ze śpiewem we wspólnocie. To takie uniesienie. Dziękuję.

 

Jestem bardzo wdzięczna za ten piękny czas. Trudno mi wyrazić co czuję, tak wiele otrzymałam i wiem, że moje życie z Chrystusem będzie dzięki tym rekolekcjom dużo głębsze i piękniejsze.

Chwała Panu!

Odkryłam na nowo piękno Eucharystii. Głębię słów – modlitw wypowiadanych przez celebransa. Łączenie modlitw ze Słowem Bożym zawartym w Starym i Nowym Testamencie.

Dziękuję Bogu za piękno p. Danuty, za to, że obdarzył Ją tak wielką mądrością i pięknem słowa.

Zachęcona jestem do głębszego odkrywania Eucharystii w czytaniu tekstów.

Wyjeżdżam zdopingowany, aby poświęcić więcej czasu na czytanie i rozważanie słowa każdego dnia. Koniecznie muszę pozmieniać rytm dnia, dać sobie więcej czasu.

Dziękuję za te rekolekcje, za każdym razem inne, zaskakują.

Z rekolekcji wyjeżdżam z wdzięcznością za bogactwo treści o Eucharystii, które są w Piśmie świętym, a które przekazała nam pani prof. Danuta P.

Z wdzięcznością Bogu, że znalazłam się tutaj i mogłam czerpać z tego bogactwa, po to, by lepiej rozumieć i przybliżać się do Boga i być szczęśliwą.

Wdzięczność s. Beacie, że zatroszczyła się o jak najlepsze źródła wiedzy o Liturgii i Eucharystii. Wiem, że Jezus daje nam siebie, niewinny za winnych, i Jemu mogę zaufać.

 

Z CZYM WYJEŻDŻAM Z TYCH REKOLEKCJI?

1. Eucharystia jest dla mnie pokarmem na codzienność. Mam się karmić często tym Chlebem.

2. Słowo Boże jest jak niewyczerpane źródło, z którego mogę nieustannie czerpać. Zawsze świeże, nowe. Zawsze rzuci nowe światło.

3. a) Czuję się po raz kolejny delikatnie zaproszony do tego, by codziennie karmić się tym Słowem, codziennie czytać Słowo Boże.

b) Jednocześnie no nowo odczuwam pragnienie tego pokarmu, łaknienie, głód tego Słowa.

4. „Skończyła się jedna Msza, zaczyna się druga msza (msza życia, msza codzienności)” – odczytuję te słowa jako zachętę, aby na nowo, w nowym świetle zobaczyć, popatrzeć na moją szarą rzeczywistość, na spotkania z ludźmi.

Z tych rekolekcji wyjeżdżam z odnowieniem swojej troski o liturgię, o jej głębokie i spokojne przeżycie. O zatroszczenie się, o zapoznawanie się wcześniej z jej tekstami, aby już w trakcie Eucharystii się tym nie rozpraszać, tylko w miarę możliwości skupić się na uczestnictwie w niej. Wyjeżdżam również z ogromną chęcią pogłębiania swojej wiedzy na temat znaków, modlitw w liturgii, tak jak została wytłumaczona Modlitwa Pańska przez panią Danusię. Pragę głębiej poznać te symbole, aby móc jeszcze pełniej i lepiej rozumieć tajemnicę Eucharystii.

Wyjeżdżam ze zrozumieniem dlaczego trzeba czekać na wszystkich braci, którzy z różnych przyczyn spóźniają się na liturgię -> list św. Pawła „jedni są głodni, a drudzy nietrzeźwi” – miłość do braci jest tym co ma mnie powstrzymywać przed osądzaniem spóźnialskich.

Wyjeżdżam z pragnieniem częstszej adoracji Jezusa w Najświętszym Sakramencie oraz z potrzebą poświęcenia czasu dla Boga, na rozmowę z nim. Czas z nim spędzony jest bezcenny.

Wyjeżdżam ze świadomością, że Bóg w Słowie daje mi odpowiedź konkretną na moją sytuację, na moje pytanie. Gdy kieruję do niego pytanie, On w swojej miłości daje mi odpowiedź w Słowie. Tak było tu, na rekolekcjach.

Wyjeżdżam z wdzięcznością za ludzi – tych, którzy zorganizowali te rekolekcje, tych którzy byli świadectwem Bożego działania.

 

Wyjeżdżam z rekolekcji z przekonaniem, że Eucharystia jest najważniejszym wydarzenie w życiu człowieka które może przeżywać codziennie w ciągu całego swojego życia, że Bóg przygotował je dla nas od początku stworzenia Adama i Ewy. Widzę że w moim życiu Eucharystia momentami stała się jedną z czynności w ciągu dnia, ale nie najważniejszą i nie zawsze dobrze przeżywaną. W czasie rekolekcji zobaczyłam, że nie tylko słucha się słowa, ale kiedy na to słowo otworzę swoje serce to można doświadczyć głębokiego spotkania z żywym Bogiem. Bóg w Eucharystii przychodzi, mówi, przemienia człowieka przez osobiste spotkanie.

Bardzo dziękuję Bogu za to, że postawił w tym czasie blisko osobę Maryi, od której zaczęliśmy i która wybrzmiała w ostatnim kazaniu pod koniec. Była taką klamrą spinającą całe rekolekcje w swojej cichej obecności.

Dziękuję też za świadectwo p. Danusi, za postawę pokory, prostego życia, za to wszystko czym się z nami podzieliła i jak była.

Dziękuję za posługę i obecność ojców Dominikanów. Za to, że weszli nie tylko dla samej posługi, ale z zaangażowaniem.

Dziękuję za słowo o tym, że jesteśmy Mistycznym Ciałem Chrystusa, za to przypomnienie w kontekście Eucharystii.

Dziękuję za inspirację do modlitwy psalmami, by ją zgłębiać.

Za pomoc i zaangażowanie Animatorów Muz.

Lekkość z jaką Pani Danusia się porusza po Starym Testamencie jest zachwycająca. To jest niesamowite tak rozumieć co w nim jest napisane. To bardzo zachęca by Go czytać, by czytać Stary Testament by Go rozumieć. Także Eucharystia w kontekście Starego Testamentu nabiera innego wyrazu. Jest głębsza.

Całkiem inaczej brzmi Stary Testament jak jest tak dobrze tłumaczony. Prostym i przejrzystym językiem.

Pan Bóg niech będzie uwielbiony za swoje słowo, którym nieustannie nas karmi. Eucharystia prowadzi do głębszego poznawania, czytania, „wgryzania się” w Pismo święte, a Biblia – Słowo Boga – zachęca do korzystania w codzienności z daru Eucharystii, Pamiątki Pana.

Dziękuję za obfitość słowa wyjaśniającego tak znaczną ilość słowa Bożego, za Panią Danusię Piekarz – jej prostotę i służbę na rzecz lepszego rozumienia przez nas psalmów i czytań brewiarzowych.

Pan Bóg niech będzie za wszystko uwielbiony!

Wychodzę z tych rekolekcji z doświadczeniem Kościoła, Ciała Mistycznego Chrystusa, jako wspólnoty modlącej się liturgią, czerpiącej z niej życie, zasłuchanej w słowo Pana, złączonej w uwielbianiu Boga śpiewem, stanowiącej jedność w różnorodności jej członków.

 

Dziękuję za ten czas duchowych łask, pogłębienie wiedzy biblijnej i eucharystycznej. Poczułam się zachęcona do modlitwy tekstami Biblii i pogłębienia wiedzy na temat Eucharystii i jej korzeni w Starym i Nowym Testamencie, a tym samym głębszego przeżywania tego daru i dzielenia się Nim z innymi ludźmi.

Ps. Pokarm Eucharystii potrzebny mi jest każdego dnia.

Z rekolekcji wyjeżdżam z:

- pragnieniem poszerzenia wiedzy o Liturgii,

- poczuciem Wspólnoty,

- poczuciem dobrze spędzonego czasu, wyciszeniem się, zwróceniem uwagi na rzeczy „ważne”

- doświadczeniem Wspólnoty, zbliżenia się do Pana Boga

- poczuciem sensu zaangażowania się w życie Parafii poprzez posługę śpiewem, być może zaangażowaniem w czytanie Słowa Bożego.

Rekolekcje – Doświadczenia i Myśli (Spostrzeżenia)

1. Doświadczenie pięknego śpiewu, anielskiego w części, ale nie przesadzonego w formie.

2. Wezwaniem do modlitwy liturgią godzin (częściej) bo choć modlitwa osobista ciągle jest dla mnie wyzwaniem powtarzanie psalmów oraz towarzyszących im modlitw wypełnia mojego ducha spokojem, że nie co najmniej nie zaniedbuje modlitwy.

3. Uwrażliwieniem na treść Eucharystii oraz mobilizację do większego skupienia.

4. Pogłębienie znajomości Pisma Św.

 

Te rekolekcje wzbudziły we mnie pragnienie jeszcze większej gorliwości w przeżywaniu i przygotowaniu liturgii. W zadbaniu o jeszcze piękniejsze przygotowanie jej z dbałością o przepisy i godne jej przeżywanie.

 

Te rekolekcje na pewno dużo mnie nauczyły odnośnie modlitwy brewiarzem i Słowa Bożego.

Nie mam doświadczenia jakiegoś wielkiego nawrócenia, ale czuję że nabrałam mocy do pokazywania mojemu środowisku prawdy o Chrystusie.

Przypomniałam sobie również jak wspaniale można śpiewać we wspólnocie.

Dziękuję

Z rekolekcji wyjeżdżam z wdzięcznością za ukazanie troski Boga o swoje stworzenie.

Z wdzięcznością Świętemu Kościołowi za troskę o piękno Liturgii. Bogactwo treści modlitw.

Trochę czuję się zagubiona w tych celebracjach, ale świadomość, że są na chwałę samego Boga – kłaniam się i poddaję posłusznie rytmowi modlitw.

Niech będzie uwielbiony Bóg w Trójcy Jedyny!

Dziękuję Panu Bogu za ten czas, w którym mogłam się zatrzymać, usłyszeć, przemyśleć i doświadczyć. To wielkie bogactwo, z którym odchodzę.

Zrozumiałam jak ważne jest wołanie do Ducha Świętego, by dobrze i godnie przeżyć Eucharystię, że „duszę zastygłą” należy na nowo rozpalić.

Bogu dzięki za każde słowo, wszelkie łaski, które otrzymałam.

Pani Danusi wielkie dzięki!

Najbardziej uderzyło mnie stwierdzenie, ze w dniu kiedy uczestniczę w mszy świętej, NIC ważniejszego niż ta msza się nie wydarzy.

Wyjeżdżam z pragnieniem dobrego przygotowywania się do Eucharystii i gorliwego jej przeżywania.

Pani dr Danusia przekazała ogrom wiedzy w przystępny, prosty sposób o mszy świętej, o jej powiązaniach z przymierzem ze Starego Testamentu. Podała też proste wskazówki jak mogę lepiej, pełniej, głębiej uczestniczyć w Eucharystii.

I jeszcze: polecam każdemu udział w rekolekcjach liturgicznych. Mam wyrzuty, że nie przekazałem informacji o nich większej liczbie osób. Za rok się poprawię :)

 

Podczas rekolekcji wypełniło mnie poczucie wdzięczności za hojność i dobroć Boga.

Pani Danusia w swoich konferencjach w ogromnie przystępny sposób tłumaczyła kwestie teologiczne.

To niezwykłe, jak Pan Bóg połączył u p. Danuty wiedzą, erudycję – ze skromnością i poczuciem humoru. 

Widać, ze p. Danuta współpracuje z tymi łaskami, którymi Bóg ją obdarzył – i to promieniuj na nas – słuchaczy. Dzięki temu tak bardzo czuliśmy się ubogaceni.

Jestem wdzięczna, że mogłam tutaj być.

Z nową mocą dotarła do mnie świadomość, jak bardzo potrzebna i błogosławiona jest różnorodność w Kościele: powołań, darów… To dzięki temu możemy tworzyć wspólnotę – jesteśmy sobie potrzebni.

Zdanie, które będzie pracowało we mnie:

„Jeżeli życie nie staje się Eucharystią, to znaczy – że Eucharystia była bez życia.”

Chcę, żeby moje życie stawało się Eucharystią.

Amen!

Dziękuję Bogu za ten czas, wspólnotę, okazję by służyć (sprawiało mi to radość, choć obawiałam się, że zadania nie pozwolą zaczerpnąć z darów czasu rekolekcji). Dzięki za konkretne rady jak przygotować się do Eucharystii, by ją owocnie przeżyć. Dotknęło mnie bardzo i będzie pomocne kazanie (św. Augustyna?) z godz. czytań  jak pocieszać słabych (coraz częściej wokół słuchając [???]  bólu, żalów, smutku).

Wyjeżdżam z większą gorliwością o Dom Boży i Jego sprawy. Kiełkuje we mnie pragnienie Ośrodka Liturgicznego w szerokim kontekście (jak w Krakowie, może we współpracy do Dominikanami). Jest tyle osób zdolnych w diecezji.

Cieszę się, że nowe osoby się włączają. Wiele jeszcze można by pisać, ale tyle niech wystarczy. Bóg zapłać!!!

 

Refleksje porekolekcyjne!

- w głowie gonitwa myśli ukierunkowanych ku Bogu i bliźniemu w oparciu o słowo.

- Zazdrość i wielkie zdziwienie, że jest taki człowiek jak p. Danuta – prof., która ma tak wielką wiedzę teologiczną i z taką łatwością czy prostotą potrafi ją przekazać.

- Jestem pierwszy raz na takich rekolekcjach i lubię psalmy wiec ich śpiewanie budowało moje wnętrze.

- Ludzie, których tu spotkałam byli empatyczni choć bardziej trzymali się w kółkach koleżeńskich, byłam bardziej z boku – obserwatorem, choć również w pełni uczestnikiem.

- Organizacja rekolekcji bardzo sprawna, co zapewniała siostra z Z. Uczennic Krzyża (Beata)

- Nie mam słuchu – ale wydany śpiewnik ułatwiał moje „śpiewanie”.

 

 

 

Rekolekcje Liturgiczne w Szczecinie organizowane przez absolwentów Szkoły Liturgicznego Animatora Muzycznego przy Wspólnocie Sióstr Uczennic Krzyża, to niezapomniany weekend dla wszystkich, którym bliska jest liturgia Kościoła rzymsko – katolickiego; dla tych, którzy chcą poznać ją głębiej, bardziej zrozumieć lub, po prostu, pokochać ją całym sercem.

To czas od piątkowego wieczoru do niedzielnego popołudnia, w którym centralnym punktem każdego dnia jest przygotowana wspólnie liturgia Mszy Świętej. Kolejnymi pieczołowicie przygotowanymi elementami są Liturgia Godzin, przeżywana każdego dnia wspólnie i w przepięknej formie, dzięki której można poznać zasady, którymi kierują się wspólnoty podczas jej odmawiania, jak również Adoracja Najświętszego Sakramentu.

Jest też oczywiście czas konferencji oraz czas ciszy przed Bogiem. To weekend dla wszystkich, którzy potrzebują zatrzymania, wyciszenia, chcą zatroszczyć się o swój osobisty czas z Bogiem, jak również dla tych wszystkich, którzy chcą doświadczyć niespiesznej Liturgii, która jest poprowadzona w przepiękny i uroczysty sposób tak, aby każdy, kto przyjedzie na weekend do Szczecina, mógł doświadczyć pełni jej piękna, a, jeśli tylko będzie chciał, może się zaangażować w jej współtworzenie.

Zapraszamy wszystkich, którzy potrzebują chwili zatrzymania oraz tych, którym bliska jest potrzeba przeżycia wspaniale przygotowanego czasu we wspólnocie przed Bogiem.

Anna N.

 

W tym roku poprowadzi je dla nas Danuta Piekarz - doktor teologii Papieskiej Akademii Teologicznej, italianistka i wykładowca Nowego Testamentu i teologii biblijnej na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II oraz wykładowca językoznawstwa włoskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim.  W latach 2008 -2013 była konsultorką Papieskiej Rady ds. Świeckich. Współpracuje z Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów jako biblistka oraz tłumacz.

Jest autorką książek o tematyce biblijnej: "(Nie) bój się Boga. Co Biblia mówi o lęku?"; "Słowo, które stwarza. Medytacje nad Starym Testamentem", "Słowo, które zbawia. Medytacje nad Nowym Testamentem".

 

16-18 września 2022 r. - Arcybiskupie Wyższe Seminarium Duchowne w Szczecinie

 

Szczegółowe informacje możesz uzyskać pisząc na adres: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć. .

 

 

 

Kilka słów o rekolekcjach liturgicznych

W dniach od 3 do 5 września 2021 po raz kolejny uczestniczyliśmy w rekolekcjach liturgicznych, które odbyły się po raz VI w Seminarium Duchownym w Szczecinie. Organizatorami rekolekcji byli: Wspólnota Sióstr Uczennic Krzyża – siostra Beata Majerczak oraz Absolwenci Szkoły Liturgicznego Animatora Muzycznego. Tym razem temat przewodni rekolekcji brzmiał „MODLIĆ SIĘ LITURGIĄ”. Posługę liturgiczną sprawował dla nas Ks. Jarosław Staszewski SCHR – kustosz Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie, on również głosił dla nas konferencje i posługiwał w konfesjonale.

 

Fenomenem tych rekolekcji jest to, że każde kolejne, mimo że dotyczą tego samego tematu, są zupełnie inne. Jedyne stałe, niezwykle piękne części to wspólna modlitwa Liturgią: jutrznią, modlitwą przedpołudniową i popołudniową, nieszporami i ukoronowaniem dnia Eucharystią. Jest też czas adoracji Pana Jezusa i ok. dwugodzinny czas ciszy na indywidualną modlitwę.

Wbrew obawom wielu osób rekolekcje liturgiczne nie dotyczą jedynie rytuałów – przepisanych czynności i wypowiedzi, wykonywanych przy odprawianiu Liturgii, ale wprowadzają nas w misterium tego, co się dzieje podczas Eucharystii i Liturgii godzin. Uświadamiają, że podczas mszy świętej uczestniczymy w misterium - życiu Trójcy Świętej, natomiast podczas odprawiania Liturgii Godzin łączymy się z modlitwą wspólnotową Kościoła, karmiąc się psalmami i czytaniami z Pisma Świętego i uświęcamy kolejne godziny naszego dnia, pozwalając by modlitwa towarzyszyła nam również w domu, rodzinie, pracy… Kolejni prelegenci stosownie do swojej wiedzy, doświadczenia, wrażliwości duchowej rzucają na Liturgię nowe światło.

 

Ks. Jarosław zauważając, że Pan Bóg jest stale i wszędzie obecny, podkreślił rolę wspólnoty Kościoła. Mówił słowami Papieża Benedykta XVI, że „ Kościół to nie wspólnota, która jest  odpowiedzią na religijne zapotrzebowania. Kościół to droga do zbawienia”. Przypomniał też słowa Papieża Franciszka „Nikt nie ratuje się sam”, co dotyczy również spraw duchowych. Mówił o tym, że tylko we wspólnocie Kościoła możemy uczestniczyć w Liturgii, to w niej jest ona celebrowana.

Akcentował, że Bóg nas na Eucharystię zwołuje, tworzy z nas Lud Boży i chce nam głosić jedyną naukę o zbawieniu. Kościół tworzą zwykli ludzie, którzy przez udział w obrzędach, otrzymywaną łaskę, słuchanie Słowa, chcą się zmienić. Poznajemy życie Jezusa, który ukazuje nam drogę błogosławieństw prowadzącą do zbawienia. Świadectwo, jakie daje nam Jezus Chrystus, to powód i źródło naszej nadziei. Już czyniąc na sobie znak krzyża dajemy nie tylko dowód swojej przynależności („Już nie jestem niczyj, jestem Twój!”), ale też mocny sprzeciw przeciwko obecnemu światu i idei, które wyznaje.

Szukając drogi, którą chcemy podążać, dokonując wyboru, musimy patrzeć, kto nas prowadzi i czy jest to droga Chrystusa, bo tylko ta prowadzi do zwycięstwa - zbawienia. Tylko z nim możemy kochać nieprzyjaciół. Tylko z miłości do Niego uda nam się nie oślepnąć z nienawiści i z nadmiernej, niezdrowej miłości do osób i rzeczy stworzonych. Zacytował też słowa Giovani Papiniego, że „Apostołowie byli jak glina rzeczna” kształtowani  przez ręce Chrystusa.

Ks. Jarosław pięknie też mówił o Sakramencie pokuty i pojednania, jako o wtuleniu się w miłosiernego Pana. Podkreślił, że łzy skruchy są potrzebne, szczególnie w dzisiejszym świecie, który zdejmuje winę z człowieka. Duch pokuty jest koniecznym warunkiem modlitwy. My – chrześcijanie - nie mamy innych rąk, w które można by złożyć swoją nadzieję. Trzeba również przezwyciężyć pokusę samodzielnego wydobywania się z grzechów. Wielu z nas zostało pociągniętych tymi słowami do sakramentu pojednania, który ks. Jarosław sprawował z niezwykłym rozeznaniem i troską o nasz wzrost duchowy, ukazując obecność Jezusa w tym sakramencie.

Odnosząc się do Eucharystii wyjaśniał, że bierzemy udział w zdarzeniu, w życiu Trójcy Świętej. Stajemy nad brzegiem oceanu. Trzeba w nią wejść na długo przed rozpoczęciem mszy świętej. Jesteśmy zaproszeni na ucztę, na której się witamy, przepraszamy i jednamy z Bogiem, słuchamy Jego słów skierowanych właśnie do nas, zasiadamy z Bogiem do stołu, na którym się nam całkowicie z miłością oddaje i na koniec jesteśmy rozesłani w świat, by głosić Dobrą Nowinę. Zaznaczył, że na Eucharystii trzeba być przede wszystkim obecnym, uczestniczyć w niej, uczyć się jej, aby stanąć i znów zaczerpnąć ze źródła. W Liturgii Duch Święty nas łączy, pozwala rozumieć pisma, ożywia nasze dusze, czyni nas zdatnymi do przyjaźni z Jezusem, Maryją i świętymi. To Duch Święty ofiarę Jezusa czyni żywą w każdym pokoleniu. W świecie tego nie znajdziemy, jest w nim bowiem system wartości wprowadzony przez człowieka, a nie Boga. Historia zbawienia pokazuje, komu warto służyć, odsłania nasz los. Trzeba stale konfrontować swoje życie z Ewangelią. Słowo Pisma będzie nas często zaskakiwało – bo coś zaczniemy widzieć na nowo, w nowym świetle bieżących doświadczeń, czy wydarzeń. Trzeba więc Słowa słuchać; Bóg odpowiada nam i Jego odpowiedź jest zawsze dobra. A droga prowadząca do zbawienia jest propozycją dla WSZYSTKICH.

Na koniec rekolekcji usłyszeliśmy też cenną podpowiedź, jak wzrastać w życiu duchowym. Ks. Jarosław przedstawił nam program opracowany w Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie, który zawiera trzy wskazówki: 1. ŻYĆ W RYTMIE, 2. CHODZIĆ W ŚWIETLE, 3. MAGIS ŚW. IGNACEGO LOYOLI. Cóż to oznacza? 1. oddać się w sercu Jezusowi; z miłości do Niego lub w wynagrodzeniu za grzechy własne i całego świata, przyjmować komunię świętą w pierwsze piątki miesiąca, z czasem może i pierwsze soboty lub częściej. Nadaje to życiu pewien rytm; 2. chodzimy z półmroku, niepewności, czasem we mgle - Jezus zapala nam światło w codziennej Ewangelii, rozjaśnia mroki - warto więc przeczytać codziennie Ewangelię z dnia i  rozważyć ją w kontekście swojej aktualnej sytuacji życiowej.; 3. żyć w pełni swoim powołaniem, w nim znajdować radość i pełnię życia.

Agnieszka i Marta

P.s.
Ja jestem wdzięczna Bogu za to kolejne zaproszenie na rekolekcje i uzyskane w nich światło. Pozwoliło mi ono dojrzeć, jak opieram się łasce, której Bóg tak hojnie chce mi udzielić. Tym przynagleniom, które prowadzą do głębi. Jaki jest we mnie lęk przed tym, by żyć pełnią mojego powołania. W czasie Adoracji pojawiło się też pytanie: Jak żyć i być prawdziwie obecnym tu i teraz, całym swoim sercem i umysłem bez tych rozproszeń, gonitwy myśli ? Ufam, że skoro dostałam światło, by dojrzeć pytanie, usłyszę również odpowiedź.

Agnieszka

 

P.s.
Ogromnie dziękuję Bogu za ten rekolekcyjny czas. Zostałam nań WEZWANA i jest we mnie wielka wdzięczność, że  Pan ułożył okoliczności zewnętrzne oraz pomógł przewalczyć pewne opory wewnętrzne, tak, że mogłam uczestniczyć w nich od początku do końca – co jeszcze kilka tygodni wcześniej nie było oczywiste.  W tym czasie, uświęcanym Liturgią Godzin i Eucharystią, zostałam obficie NAKARMIONA – Słowem i Chlebem. „Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.” Słowa homilii, konferencji  - przemodlone, podparte autorytetem Świętych, celne, wymierzone, jasne – zapaliły we mnie wiele świateł. Pozwoliły mi też dostrzec – i uznać za swoje – przeszkody na drodze duchowej: skrupuły, tonięcie w szczegółach, zamęt myśli, brak przebaczenia innym – i sobie... Z tą wiedzą Bóg mnie nie zostawił, ale opatrzył rany, podniósł, przygarnął i PRZYTULIŁ DO SERCA w sakramencie pokuty i pojednania...
I – na zakończenie – POSŁAŁ W ŚWIAT. Wielkim darem dla mnie było usłyszenie  zachęty do „życia w pełni swoim powołaniem, znajdowania w nim radości i pełni życia.” Jest to ogromnie istotne dla mnie, bo zdarzało się w moim życiu, że rekolekcje były pewnego rodzaju „ucieczką” od trudnej codzienności i że istniał we mnie pewien dualizm - rzeczywistość „podczas rekolekcji” i „poza nimi”. Łaską Bożą te rekolekcje były wolne od tego rozdzielenia -  i wracam do świata bez lęku, wsparta orędownictwem  św. Marty – kobiety z odwagą i niezłomnością wyznającej wiarę, okazującej Panu miłość i zaufanie, pozostającej z Nim w zażyłej przyjaźni, usługującej innym z wdzięcznością i miłością, troskliwej, uczynnej, uważnej na potrzeby innych, w żałobie nie okazującej rozpaczy i zawierzającej Bogu bezgranicznie, odnoszącej się do Pana z bezpośredniością i naturalną czułością...

Marta

 

Świadectwa z Rekolekcji Liturgicznych

 

Pan Bóg przemówił do mnie w słowach Jutrzni i Nieszporów. Jest w nich głęboka treść naszej historii zbawienia oraz naszego życia. Pan Bóg zawołał również w słowach ks. Jarosława; w tych bardzo prostych słowach o naszym życiu - jak mamy żyć i modlić się Liturgią.

Bóg zapłać za ten święty czas.

* * *

Pan Jezus przyszedł do mnie z wieloma odpowiedziami na moje pytania, z pomocą, jak sobie radzić

w świecie z osobami niewierzącymi, wątpiącymi, jak im pomagać zrozumieć Boga.

Pan również mnie upomniał i wyprowadził z błędu, a zaprosił mnie do ciągłego trwania przy Nim   i zgłębiania Jego Miłosierdzia i Miłości, oraz zapewnił, że nigdy mnie nie opuści. Amen

 

* * *

 

Pan Bóg nauczył mnie troski o to, żeby znaleźć dla Niego czas. Nawet jeżeli jest ciężko /albo raczej szczególnie wtedy/ znaleźć czas na spotkanie z Nim, na rozmowę, modlitwę, Eucharystię, żeby Eucharystia była prawdziwie przeżywana - jak spotkanie z przyjacielem. Dziękuję.

 

* * *

Przed rekolekcjami wydawało mi się, że o liturgii wiele już powiedziano i wiem wiele.... ups...

Jednak nic nie wiem albo wciąż za mało. Ważne było dla mnie objaśnienie gestów, każdej poszczególnej części liturgii, a ks. Jarosława można słuchać – cudownie mówi.

Ja – we mnie – dla mnie  MIŁOŚĆ – kochać to samo!

Pokój – umieć go zabrać ze sobą, przekazać dalej, zawieźć do domu do dzieci....

 

* * *

 

Kolejny rok Pan Bóg zaprosił mnie na rekolekcje. Zostawiłam wszystko i choć w sercu miałam smutek, tutaj przepełniły je radość i pokój. Odnalazłam nadzieję, którą podczas tych rekolekcji złożyłam w ręce Boga. Bóg do mnie mówił szczególnie podczas ciszy i wkładał w moje usta słowa. Raduje się me serce gdy słyszę czym jest liturgia i nie chcę jej przeżywać bezmyślnie.

Dziękuję Siostro za tą wspólnotę, dobrze, że przy nas trwasz, a my trwamy przy Tobie tworząc

jedno z Chrystusem. Dbasz o piękno liturgii, ale także o to, aby nam było. Panu dziękuję za to, że jest i mogę u Niego szukać pomocy.

 

* * *

 

Bardzo dziękuję Bogu za doświadczenie tych rekolekcji. Był to czas nieprosty. Bóg pokazywał mi

ile we mnie jest do pracy nad sobą, ale jak powiedział ksiądz, chcę podjąć wysiłek naprawy własnego serca. Głoszone Słowo było dla mnie światłem na wiele spraw. Postawa kapłana miała     w tym również ogromne znaczenie. „Bóg z wrogów czyni przyjaciół”. „Liturgia jest spotkaniem przyjaźni”. Te słowa otwierają mnie na konkretne sytuacje w moim życiu. Dziękuję, że mogłam usłyszeć wiele słów, które są dla mnie umocnieniem w moim posługiwaniu.

Wszelkie tematy zabieram w swoim sercu na najbliższe dni modlitwy przed Panem.

 

* * *

 

Dziękuję za możliwość odkrycia, że jestem czyjaś, należę do KOGOŚ, do CHRYSTUSA.

Wybór ks. Jarosława był strzałem w dziesiątkę. Utkwił mi w pamięci dzisiejszy element konferencji, w którym usłyszałam. że Bóg pozwala Kościołowi w osobie kapłana mówić „TO JEST CIAŁO MOJE, MOJA KREW”, mówić w pierwszej osobie.

Wyjeżdżam z przekonaniem, że cofa się ten, co stoi w miejscu, także w miejscu duchowym, posługi i poznawania głębi. Dziękuję.

 

* * *

 

Moje serce jest pełne Boga i Jego Wielkiej Miłości. Niesamowite jak Bóg daje więcej i więcej         i nigdy nie ma końca. Napełnił mnie Sobą, a ja całkowicie pragnę Mu się oddać, ufam bez jakichkolwiek wątpliwości. Zwiększył we mnie pragnienie przynależności do Niego. Bóg zapłać.

 

* * *

 

Jestem wdzięczna za te rekolekcje, na które zostałam ponownie zaproszona. Jak się spodziewałam było zupełnie inaczej niż na poprzednich. Inna wrażliwość prowadzącego i nowe światło pozwoliły mi zobaczyć jak opieram się łasce, którą tak hojnie chce mi Bóg udzielić. Jaki jest we mnie lęk na całkowite otwarcie się na Jego działanie. Pojawiło się pytanie jak to jest być obecnym tu i teraz,

całym swoim umysłem, ciałem bez rozproszeń, gonitwy myśli.

 

* * *

 

Dziękuję za ten piękny czas. Serce przepełnia wdzięczność Bogu, że działał tak owocnie w ks. Jarosławie /dużo dotknięć, światła na dalsze wędrowanie z Chrystusem, mobilizacja i zachęta do odnowy życia: 3 kroki z niedzieli/ Jego postawa: kapłana i człowieka. Dziękuję Siostrze Beacie

i wszystkim, którzy przygotowali te rekolekcje /za wszystkie funkcje, role, działania/

„W jakiego Boga wierzę taka będę”, słuchać zawsze świętych /oczywiście najpierw Boga w Słowie Bożym/. Dalsza zachęta do ćwiczenia chorału i tonów, by służyć z radością podczas Liturgii Godzin. Bezwzględna walka z bożkami /licznymi/, aby służyć tylko Bogu. Na nowo stać się dzieckiem, by (tak jak na obrazku przy posiłku) wtulić się w Serce Dobrego Pasterza. I wiele, wiele innych myśli, które trzeba jeszcze poukładać. Piękny czas. Bóg zapłać.

 

* * *

 

Bardzo mocno zaakcentowane słowo w katechezie połączone z prawdziwą realizacją decyzji liturgicznych pomogły mi lepiej zrozumieć wagę Słowa Bożego i jego realizację w czynnościach

w liturgii praktykowanych.

Do świadomości trafiły mi gorące zachęty do osobistych przygotowań do każdej Mszy Świętej, a nawet do Sakramentu Pokuty (systematycznie) podyktowane drogą osobistego rozwoju

i zbliżania się do Pana – sercem przy sercu. Towarzyszy nam Maryja pokorna Służebnica Pana, która mocno pomaga do zjednoczenia z Jezusem i wprowadzania Go w moją codzienność.

Pokój i Dobro mi towarzyszą.

 

* * *

 

zdjęcia w GALERII

 

 

VI Rekolekcje Liturgiczne

Modlić się Liturgią

 

 

W dniach 3-5 września b.r. w Arcybiskupim Wyższym Seminarium Duchownym w Szczecinie odbędą się VI Rekolekcje Liturgiczne, które poprowadzi ks. dr Jarosław Staszewski TChr kustosz sanktuarium NSPJ w Szczecinie, dyrektor Wydziału Życia Konsekrowanego w Kurii metropolitalnej w Szczecinie oraz wykładowca historii sztuki i konserwacji zabytków w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu.

Współorganizatorem spotkania są Absolwenci Szkoły Liturgicznego Animatora Muzycznego w Szczecinie.

Rozpoczynamy w piątek o godz. 17.15 (zjazd już od 16.30), zakończymy w niedzielę około godz. 14.00.

Do wyboru są dwie opcje uczestnictwa: z noclegiem i bez noclegu.

Serdecznie prosimy o modlitwę za naszego rekolekcjonistę ks. Jarosława oraz wszystkich uczestników.

 

W razie jakichkolwiek pytań prosimy pisać na adres:  Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

 

 

PLAN REKOLEKCJI

3-5.09.2021R. – AWSD

 

 

PIĄTEK

 

16.45  zjazd

17.15  wprowadzenie do rekolekcji 

17.30  przygotowanie do liturgii (1/2)

18.15  Eucharystia z nieszporami

19.45  kolacja 

20.30  przygotowanie do sobotniej liturgii

21.15  konferencja

Rozmowy/dzielenia

 

SOBOTA

 

8.00  jutrznia 

8.45  śniadanie 

10.00  modlitwa przedpołudniowa 

konferencja

 

CZAS CISZY

 

13.15  obiad 

14.30  przygotowanie do Eucharystii 

15.00  Eucharystia

16.30  przygotowanie do niedzielnej liturgii (dla śpiewających) 

17.45  przygotowanie do nieszporów 

18.15  kolacja 

19.00  konferencja 

20.00  uroczyste nieszpory

Adoracja i czas na sakrament pokuty i pojednania do około 22.30

 

 

NIEDZIELA

 

7.30  jutrznia 

8.15  śniadanie  

9.30  konferencja 

10.15  Adoracja Najświętszego Sakramentu

10.45  przygotowanie do Eucharystii (1/2h)

11.30  Eucharystia

12.45  obiad 

zakończenie

 

 

 

V Rekolekcje Liturgiczne

LEX ORANDI = LEX VIVENDI czyli LITURGIA - ŻYCIE

 

Spotykam się z OSOBĄ – Jezusem Chrystusem, uczestniczę w Jego życiu...

 

W dniach od 4 do 6 września 2020 roku odbyły się V Rekolekcje Liturgiczne organizowane przez Wspólnotę Sióstr Uczennic Krzyża, z pomocą absolwentów Szkoły Liturgicznego Animatora Muzycznego. Tym razem temat przewodni rekolekcji brzmiał LEX ORANDI-LEX VIVENDI czyli LITURGIA -ŻYCIE. Posługę liturgiczną sprawował ks. Jarosław Kwiecień, on również głosił dla nas konferencje.

Czas rekolekcji miał nam pomóc zrozumieć, jak pełniej uczestniczyć w liturgii i jak ją łączyć z życiem. Bowiem jak się modlę, tak żyję. I jak żyję, tak się modlę.
Dużym odkryciem dla mnie było to, iż trudności w pełnym przeżywaniu Eucharystii mieli już pierwsi chrześcijanie. Oni również doznawali wielu rozproszeń, brakowało im czasem skupienia, wrażliwości na łaskę.
Wygląda na to, iż nie ma złotego środka, który pozwoliłby natychmiastowo rozwiązać nasze trudności i nie pozostaje nam nic innego niż cierpliwie znosić różnego rodzaju rozproszenia i upadki.

Pocieszającym jest jednak, że znane są sposoby, by zawalczyć o skupienie. Po pierwsze, jak wskazał ksiądz rekolekcjonista, warto wzbudzić świadomość tego CO jest celebrowane. Trzeba się zaprzeć swojego indywidualizmu i aktywizmu, dostrzec, że liturgia nie ma być o mnie. Świętujemy na niej mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.

W czasie konferencji usłyszeliśmy również, iż warto wyzbyć się pychy intelektualnej. Zrozumienie wszystkich symboli, nie przekłada się bowiem automatycznie na głębsze przeżywanie liturgii. Świadectwem tego jak ją przeżywamy, jest to w jaki sposób przekłada się ona na nasze życie w rodzinie, wspólnotach, pracy…
Wskazówką o co się starać, było by ukrzyżować swój aktywizm, pozbyć się własnych oczekiwań i wystawić się na łaskę, na działanie Ducha, dać się opalić słońcu – Chrystusowi. Stanąć w pokorze wobec Boga. Pomaga pamięć o otrzymanych darach, ona rodzi wdzięczność, akty strzeliste, kult i liturgię. Czasem liturgia rodzi się z naszej „biedy”, wówczas wołamy o pomoc. Czasem z grzechu, gdy doświadczamy własnej „nędzy” i wołamy o przebaczenie, miłosierdzie Ojca. To Pan Bóg łączy liturgię z naszym życiem, dlatego ważna jest nasza prośba o taki dar.

Warto też podjąć inne starania: przeżyć post eucharystyczny nie tylko jako wstrzemięźliwość od jedzenia i picia, ale również takich rozpraszaczy jak internet lub telewizja; przyjście o kilka minut wcześniej na Eucharystię, modlitwa ciałem (włączenie w modlitwę swojego zmęczenia, cierpienia), wykorzystanie takich momentów w liturgii jak czas wskazania intencji z jakimi przychodzimy, czas ofiarowania, czas modlitwy wiernych, dziękczynienia po Komunii; identyfikowanie się z wypowiadanymi modlitwami i słowami śpiewanych pieśni; zaangażowanie i włączenie się w liturgię – czytanie czytań, śpiew psalmu i nie tylko, przygotowanie modlitwy wiernych - nie bycie tylko konsumentem.

Co to znaczy dla mnie? Myślę, że najważniejsze jest to, że sprawując Liturgię, spotykam się z OSOBĄ – Jezusem Chrystusem, uczestniczę w Jego życiu. Chodzi o bycie wrażliwym na Jego słowa i znaki. To, by nie iść do Niego z własnymi, określonymi z góry oczekiwaniami. On pewnie i tak zaskoczy mnie swoją hojnością. I stale próbować żyć spójnie, aby Jezus był Panem mojego całego czasu, nie tylko na liturgii, ale i poza nią, w radosnych i trudnych momentach życia. Dać się posłać i nieść Go do tych, którzy do Niego nie przychodzą, i w miejsca, w których Go brakuje. I wracać do Niego po każdym upadku.

Agnieszka

 

 

więcej zdjęć w GALERII

 

 

 

W dniach 4-6 września b.r. w Arcybiskupim Wyższym Seminarium Duchownym w Szczecinie odbędą się V Rekolekcje Liturgiczne, które poprowadzi ks. dr Jarosław Kwiecień z diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej; ceremoniarz katedralny, wykładowca Wyższego Seminarium Duchownego oraz Instytutu Teologicznego w Koszalinie; wieloletni prefekt, a od 22 lutego b.r. rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Koszalinie.
W marcu 2019 r. był gościem Centrum Formacji Świeckich w Szczecinie, gdzie wygłosił katechezę: "Triduum Paschalne wyjaśnione przez Stary Testament"
Współorganizatorem spotkania są Absolwenci Szkoły Liturgicznego Animatora Muzycznego w Szczecinie.

Rozpoczynamy w piątek o godz. 17.15 (zjazd już od 16.30), zakończymy w niedzielę około godz. 14.00.

Do wyboru są dwie opcje uczestnictwa: z noclegiem i bez noclegu.

 

Zakończyliśmy przyjmowanie zgłoszeń.

Serdecznie prosimy o modlitwę za naszego rekolekcjonistę ks.Jarosława oraz wszystkich uczestników.

 

W razie jakichkolwiek pytań prosimy pisać na adres:  Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

 

 

UWAGA!

Informujemy, że w związku z panującą sytuacją rekolekcje mogą zostać odwołane, a wszelkie wpłaty zostaną zwrócone.

 

 

Plan spotkania

 

Piątek

16.45     zjazd
17.15     wprowadzenie do rekolekcji            
17.30     przygotowanie do liturgii (1/2)
18.15     Eucharystia z nieszporami
19.45     kolacja                        
20.30     przygotowanie do sobotniej liturgii
21.15     konferencja                    
Rozmowy/dzielenia               

Sobota

8.00     jutrznia                        
8.45     śniadanie                        
10.00   konferencja

czas ciszy                        

13.15     obiad                        
14.30     przygotowanie do Eucharystii        
15.00     Eucharystia
16.30     przygotowanie do niedzielnej liturgii (dla śpiewających)
17.45     przygotowanie do nieszporów        
18.15     kolacja                        
19.00     konferencja                    
20.00     uroczyste nieszpory
Adoracja i czas na sakrament pokuty i pojednania (do około 22.30)

Niedziela

7.30     jutrznia                        
8.15     śniadanie                         
9.30     konferencja                    
10.15   adoracja
10.45   przygotowanie do Eucharystii (1/2h)
11.30   Eucharystia
12.45   obiad                        
Zakończenie

 

Przestrzeń, w której można wsłuchać się w każde słowo

 

 

W dniach 13-15 września, w Arcybiskupim Wyższym Seminarium Duchownym w Szczecinie, odbyły się kolejne już – czwarte – Rekolekcje Liturgiczne zorganizowane przez Wspólnotę Sióstr Uczennic Krzyża przy współudziale absolwentów Szkoły Liturgicznego Animatora Muzycznego. Wrześniowe weekendy, które można już na stałe wpisać do kalendarza, są okazją do pogłębienia swojej wiedzy na temat Liturgii Kościoła Rzymsko – Katolickiego. Jeżdżąc od lat na różne rekolekcje bardzo cenimy właśnie ten kierunek. To rzadka okazja do doświadczenia w praktyce Liturgii Eucharystii i Liturgii Godzin, które są przygotowane przy naszym czynnym współudziale w najdrobniejszych szczegółach, nie dość, że absolutnie zgodnie z prawodawstwem liturgicznym, to również w pełnym wyciszeniu i przestrzeni, w której można wsłuchać się w każde słowo, poznać znaczenie każdego symbolu.

 

 

Tematem tegorocznego spotkania było "Amen", jako słowo wspólnoty, jako słowo budujące, jako słowo pokazujące Boga oraz – już niejako w podsumowaniu – jako słowo, które przekracza. Wykłady przygotowali dla nas ksiądz Łukasz Paluch, młody kapłan, który ma niesamowitą wrażliwość i wyczucie Boga i drugiego człowieka, oraz siostra Anna Beata Majerczak CSDC, znana nam wszystkim nie od dziś – jako organizatorka Szkoły Liturgicznego Animatora Muzycznego - zakochana w liturgii i opowiadająca o niej z takim ogniem w oczach, jaki spotyka się jedynie u pasjonatów.

Był tradycyjnie czas ciszy, który zawsze sprzyja zatrzymaniu i wejściu głębiej w swoje serce. Kiedy mamy przestrzeń, podczas której nikt nie mówi, kiedy mamy ten komfort, że kościół i kaplica są dla nas cały czas dostępne – można chwycić różaniec, Pismo Święte, czy po prostu kontemplować piękno kościoła wsłuchując się w to, co Dobry Bóg mówi do nas, nie "zagadując" Go, ale ze spokojem otwierając się na Niego.

Jak zawsze była też kawiarenka, która była miejscem niezliczonych spotkań i rozmów z nowopoznanymi uczestnikami, jak również ze "stałymi bywalcami", z którymi spotykamy się tutaj co roku. To dobre miejsce na dyskusje po wykładach, jak również na dzielenie się swoimi doświadczeniami wiary i pracy w parafiach.
Wyjątkowym momentem tych rekolekcji, którego długo nie zapomnimy było indywidualne błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem na zakończenie sobotniej Adoracji, którego pomysłodawcą był zapewne sam Duch Święty, a jego posłusznym wykonawcą diakon Miłosz Paszkiewicz, który był z nami obecny przez cały weekend i służył posługami liturgicznymi, słowem, oraz jak zawsze niezmiennym uśmiechem.

Każdego dnia mieliśmy możliwość uczestniczyć w Eucharystii, w piątek połączonej z nieszporami, ponadto w sobotę spotkaliśmy się w kościele kilkakrotnie – wspólnie celebrując nie tylko Mszę Świętą i Adorując Pana, ale również podczas wspólnie odmawianej jutrzni, modlitwy przedpołudniowej i nieszporów.
Dla mnie, jako osoby na co dzień animującej śpiew w mojej parafii ogromną radością jest śpiewanie w czterogłosowym chórze przy akompaniamencie organów. Mój mąż – jako nadzwyczajny szafarz Komunii Świętej - bardzo ceni sobie służbę przy ołtarzu podczas tak pieczołowicie przygotowanej Liturgii. Dlatego na pewno będziemy stałymi uczestnikami Rekolekcji Liturgicznych w Szczecinie, zwłaszcza, że na prawdę jeśliby poszukać tego "profilu" spotkań dla świeckich, to pozostaje właściwie do wyboru jedynie Szczecin i Kraków.

An eN

 

ZDJĘCIA - Michał Kasperowicz

ZDJĘCIA - Jagoda Glanc

 

 

 

 

IV Rekolekcje Liturgiczne w Szczecinie

Aby pogłębić nasze rozumienie i przeżywanie liturgii...

 

Serdecznie zapraszamy na Rekolekcje liturgiczne, które odbędą w się w dniach 13-15 września br. w Arcybiskupim Wyższym Seminarium Duchownym w Szczecinie.
Idea rekolekcji zrodziła się w Szkole Liturgicznego Animatora Muzycznego, prowadzonej przez Wspólnotę Sióstr Uczennic Krzyża. W tym roku już po raz czwarty zgromadzimy się, aby pogłębić nasze rozumienie i przeżywanie liturgii - tak, aby zaczęła ona przenikać i przemieniać nasze życie.

 

Do przeżycia tego szczególnego czasu łaski  zapraszamy każdą chętną osobę – bez względu na wiek, czy przynależność do konkretnej wspólnoty.
Rekolekcje to czas wyciszenia i „zatrzymania się”, możliwości „nowego” spojrzenia  na życie – o co czasem trudno w naszym zatroskaniu o codzienne sprawy.
To także czas, kiedy można zobaczyć ogromną różnorodność darów, którymi w swojej miłości obdarzył nas Bóg – i móc kogoś obdarować  oraz – zostać obdarowanym; to czas, w którym możemy doświadczyć kontaktu i bliskości z drugim człowiekiem  - w jego inności i odrębności.
To wreszcie czas, kiedy w jedności zgromadzenia eucharystycznego stajemy przed Bogiem i przyjmujemy Go w komunii, by „jak On – stać się chlebem”…
Umocnieni świadomą komunią i doświadczeniem jedności z innymi będziemy mogli z nowymi siłami pójść „rozdawać ten chleb” – tam, gdzie jesteśmy posłani: do naszych rodzin, wspólnot parafialnych i środowisk pracy zawodowej.
Tak, aby stać się dla innych pokarmem – żywą obecnością Boga między ludźmi…

 

Podczas całych rekolekcji posługę kapłańską będzie sprawował ks. Łukasz Paluch - kapłan diecezji Szczecińsko-Kamieńskiej.

 

Zakończyliśmy przyjmowanie zgłoszeń!

 

organizator:

Centrum Formacji Świeckich

ul. Kościelna 4a

71-834 Szczecin

Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

 

Numer konta: 77 1240 3813 1111 0010 1301 1100  - Rekolekcje liturgiczne 2019

 

 

 

PLAN REKOLEKCJI
13-15.09.2019R. - AWSD

 

PIĄTEK

16.30     zjazd
17.15     wprowadzenie do rekolekcji                                
17.30     przygotowanie do liturgii
18.15     Eucharystia z nieszporami
19.45     kolacja                                           
20.30     przygotowanie do sobotniej liturgii                    
21.15     konferencja

Rozmowy/dzielenia

 

SOBOTA

8.00     jutrznia                                             
8.45     śniadanie

10.00   modlitwa przedpołudniowa

konferencja

13.15    obiad                                               
14.30    przygotowanie do Eucharystii                                 
15.00    Eucharystia
16.30    przygotowanie do niedzielnej liturgii (dla śpiewających)
17.30    przygotowanie do nieszporów                      
18.15    kolacja                                           
19.00    konferencja
20.00    uroczyste nieszpory

Adoracja i czas na sakrament pokuty i pojednania do około 22.30

 

NIEDZIELA

7.30     jutrznia                                            
8.15     śniadanie                                           
9.30     konferencja                             
10.15   Adoracja Najświętszego Sakramentu
10.45   przygotowanie do Eucharystii (1/2h)
11.30   Eucharystia

12.45   obiad

zakończenie

 

Pozwolić Liturgii przemieniać naszą codzienność...

 

 

W dniach 14-16.09.2018 uczestniczyliśmy  w III Rekolekcjach Liturgicznych, które odbyły się w Seminarium Duchownym w Szczecinie. Zorganizowane zostały przez Wspólnotę Sióstr Uczennic Krzyża...

 

 

Jak sama nazwa wskazuje, czas rekolekcji wypełniła Liturgia, której celem jest uwielbienie Pana, a tym samym uświęcenie wszystkich w niej uczestniczących. Eucharystia, będąca punktem kulminacyjnym każdego dnia, wspólna modlitwa Liturgią Godzin, adoracja Pana w Najświętszym Sakramencie, nastrajały nasze serca na słuchanie i odnajdywanie na nowo Żywej Obecności Kochającego Boga. Można by ten czas porównać do strojenia strun naszych dusz tak, by Mistrz mógł wygrywać na nich najpiękniejsze, skomponowane przez siebie melodie…

 

 

Ze względu na czas, w jakim przeżywaliśmy rekolekcje: Wspomnienie Podwyższenia Krzyża Świętego i Najświętszej Maryi Panny Bolesnej, wysłuchaliśmy także trzech konferencji prowadzonych przez siostry. Mogliśmy dzięki nim poznać jeszcze głębiej sens krzyża, jaki Pan Jezus przyjął z miłości do Ojca i każdego człowieka, z miłości do Ciebie, do mnie… Siostry wskazywały na to, jak właściwe rozumienie Eucharystii, pełne w niej uczestnictwo, może odmienić życie duchowe nasze, ale i naszych braci i sióstr, aby „..radość nasza była pełna” i wieczna.

 

Przeżyliśmy także wspólnie czas ciszy, tak bardzo potrzebny, by ćwiczyć się w słuchaniu. Czas tych rekolekcji był tak niezwykły, tak bardzo nam potrzebny, tak piękny… Teraz pozostaje tylko pozwolić Liturgii przemieniać naszą codzienność, aby dzięki łasce Pana, stawała się pieśnią pochwalną, świętą, miłą Mu ofiarą. Amen.

 

 

 

 

 

więcej zdjęć w galerii

 

 

 

W dniach 14-16 września b.r. w Arcybiskupim Wyższym Seminarium Duchownym w Szczecinie odbędą się III Rekolekcje Liturgiczne, które poprowadzą Siostry Uczennice Krzyża przy współudziale Absolwentów Szkoły Liturgicznego Animatora Muzycznego.

 

Posługę duchową i sakramentalną sprawować będą:

o. Marek Urbanowski, dominikanin, rekolekcjonista, od niedawna mieszkaniec szczecińskiego klasztoru ojców dominikanów przy parafii p.w. św. Dominika

ks. kan. Andrzej Buczma, były wieloletni ojciec duchowny szczecińskiego seminarium, obecnie proboszcz parafii p.w. Matki Bożej Jasnogórskiej w Szczecinie

a także ojcowie duchowni seminarium w Szczecinie: ks. kan. Janusz Szczepaniak oraz ks. kan. Wojciech Zimny

Temat rekolekcji: "Z Maryją stojącą pod krzyżem"

Rekolekcje rozpoczniemy w piątek około godziny 17.00, zakończymy w niedzielę około godz. 14.00

 

przyjmowanie zgłoszeń zakończone (tylko do 3 września)

 

Dodatkowe informacje pod adresem: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

 

organizator:

Centrum Formacji Świeckich

ul. Kościelna 4a

71-834 Szczecin

Numer konta: 77 1240 3813 1111 0010 1301 1100  - Rekolekcje liturgiczne 2018

 

 

 

PLAN REKOLEKCJI LITURGICZNYCH
14-16.09.2018R. - AWSD

 

 

PIĄTEK

16.45     zjazd
17.15     wprowadzenie do rekolekcji - kościół seminaryjny
17.30     przygotowanie do liturgii (1/2h)
18.15     Eucharystia z nieszporami
19.45     kolacja
20.30     przygotowanie do sobotniej liturgii - refektarz
21.15     konferencja


SOBOTA

8.00        jutrznia
8.45        śniadanie
10.00     modlitwa przedpołudniowa

konferencja

12.15     obiad

przerwa

 

13.15     przygotowanie do Eucharystii - kościół seminaryjny
13.45     Eucharystia

czas ciszy

 

17.30     przygotowanie do nieszporów - kościół seminaryjny
18.00     kolacja
19.00     przygotowanie do niedzielnej liturgii (dla śpiewających) - refektarz

20.00    uroczyste nieszpory

czuwanie przed Najświętszym Sakramentem (alumni AWSD, schola NSPJ)
sakrament pokuty i pojednania

 

 

NIEDZIELA

7.45        jutrznia
8.30        śniadanie
9.30        konferencja
10.15      Adoracja Najświętszego Sakramentu
10.45      przygotowanie do Eucharystii (1/2h) - kościół seminaryjny
11.30      Eucharystia
12.30      obiad

 

Rekolekcje Liturgiczne 2017

 

Liturgia Życia. O życiu kształtowanym przez Liturgię

Czym właściwie jest liturgia? Co się w niej dokonuje? Jak wpływa na naszą rzeczywistość? W jaki sposób nas zmienia? Z odpowiedziami na te i inne pytania próbowali zmierzyć się uczestnicy II Rekolekcji Liturgicznych prowadzonych przez Ks. Krzysztofa Porosło, który przyjechał do Szczecina na zaproszenie Centrum Formacji Świeckich prowadzone przez Wspólnotę Uczennic Krzyża.

Ksiądz Porosło jest pomysłodawcą i współorganizatorem rekolekcji liturgicznych ''Mysterium Fascinans'', które odbywają się od 2008 w Krakowie. Jest też autorem książek o tematyce liturgicznej. W 2015 rozpoczął studia doktoranckie z teologii dogmatycznej na Uniwersytecie Nawarry w Pampelunie.
Pierwszego dnia rekolekcji na I konferencji, ksiądz Krzysztof, wyjaśniał znaczenie biblijnego pojęcia świętości, tak bardzo różniącego się od dzisiejszego rozumienia tego słowa, które często sprowadza się tylko do moralności. Po Eucharystii przyszedł czas na rozmowy i wymianę myśli przy herbacie i ciastku.

Drugi dzień rekolekcji rozpoczęliśmy modlitwą Jutrzni; śpiewając psalmy i wychwalając Boga. Tak napełnieni mocą Ducha Świętego wysłuchaliśmy II konferencji księdza Krzysztofa. Tym razem o tym, czym są sakramenty; jak przyjmować je jako skuteczne i widzialne znaki niewidzialnej łaski. Następnie odbyła się Liturgia Pokutna z możliwością spowiedzi. Ksiądz Krzysztof pięknie wytłumaczył zebranym na przykładzie fragmentu Ewangelii J 8,1-11, co się dzieje, kiedy człowiek spotyka się z miłosierdziem Boga i jaka następuje w nim przemiana. Kolejna konferencja wygłoszona przez księdza Krzysztofa dotyczyła tego, jak uczestnictwo we mszy św. może wpływać na całe nasze życie duchowe.

Naszym zadaniem jest dać pierwszeństwo Bogu, aby to On nas przemieniał. Dlatego, że ''Bóg w Chrystusie i w Duchu Świętym w szczególny sposób samodzielnie wkroczył w historię świata i każdego pojedynczego człowieka'' .
Następnie przyszła pora na warsztaty. W małych grupach rozmawialiśmy na temat fragmentu książki Davida W. Fagerberga ''Theologia Prima. Czym jest teologia liturgiczna''. Tekst był dla wielu uczestników sporym wyzwaniem. Jednak dał też przekonanie o tym, że każdy człowiek wierzący jest teologiem, niekoniecznie w sensie akademickim. Dzień zakończyliśmy adoracją Najświętszego Sakramentu.

W niedzielę usłyszeliśmy ostatnią konferencję głoszoną przez ks. Krzysztofa. Temat brzmiał: ''Kapłani własnej egzystencji''. Wszyscy przez chrzest zostaliśmy włączeni w kapłaństwo powszechne, aby ze swojego życia uczynić ofiarę i doskonalić się w służbie Bogu i ludziom.
Sprawowanej codziennie mszy św. towarzyszył wspaniały śpiew absolwentów Szkoły Liturgicznego Animatora Muzycznego.

Niestety nadszedł czas pożegnań. Ale uczestnicy rekolekcji czując potrzebę dalszego zgłębiania własnej duchowej drogi, mieli możliwość zakupu książek ks. Krzysztofa Porosło z jego autografem.
S. Beata Majerczak, Uczennica Krzyża, dzięki której już po raz drugi odbyły się rekolekcje liturgiczne w Szczecinie, zaprosiła ks. Krzysztofa w imieniu uczestników na przyszły rok, który mimo młodego wieku, dał się nam poznać jako człowiek bardzo mądry, posiadający dużą wiedzę i pokorę.

''Liturgia jest szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła i zarazem jest źródłem, z którego wypływa cała jego moc''. Niech nam to zdanie towarzyszy każdej niedzieli, kiedy uczestniczymy we mszy świętej.

 

Carmen Maria Siekierzycka

 

 

W dniach 1-3 września b.r. w Arcybiskupim Wyższym Seminarium Duchownym w Szczecinie odbędą się II Rekolekcje Liturgiczne,
które poprowadzi ks. Krzysztof Porosło; inicjator ogólnopolskich rekolekcji liturgicznych Mysterium Fascinans w Krakowie,
redaktor portalu baptysterium.pl, rekolekcjonista, autor książek: Liturgia Jezusa Chrystusa, Triduum Paschalne, Przyjdź Panie Jezu i inne.

 

 

 

plan rekolekcji

 

Piątek, 1 września

17:00     Zjazd
17:30     Kolacja
18:00     Konferencja 1: Święte dla świętych – biblijne pojęcie świętości
18:45     Eucharystia
20:15     Rozmowy kuluarowe

Sobota, 2 września

8:00     Jutrznia
8:45     Śniadanie
10:00     Konferencja 2: Dotknąć Ciała Jezusa – co to są sakramenty?
11:00     Liturgia pokutna z indywidualną spowiedzią
13:00     Obiad
13:45     Próba śpiewu (dla chętnych)
15:00     Konferencja 3: Duchowość kształtowana przez liturgię
16:00     Warsztaty
17:30     Eucharystia
18:30     Kolacja
19:30     I Nieszpory niedzieli i adoracja Najświętszego Sakramentu 
21:00     Rozmowy kuluarowe

Niedziela, 3 września

7:30     Jutrznia
8:15     Śniadanie
9:00     Próba śpiewu (dla chętnych)
10:00     Konferencja 4: Kapłani własnej egzystencji
11:30     Eucharystia /wraz z ludem/
12:30     Zakończenie rekolekcji
13:15     Obiad

 

• dodatkowe informacje:

Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć. , tel. 797250228

 

Centrum Formacji Świeckich

ul. Kościelna 4a

71-834 Szczecin

Numer konta: 77 1240 3813 1111 0010 1301 1100

 

Zgłoszenia przyjmowane są do dnia 16 sierpnia br.

 

Uczestnik zobowiązuje się do przestrzegania ustaleń organizatora